بندگان دنیا

شبهای محرم را گفتن از شهادت و ذکر مصیبت و سینه زنیش با صفاکرده، اما با صفاتر از آن تفکر و تامل در جملات زیبای حضرت سیدالشهداء(ع) است که چه زیبا خطاب به لشکریان یزید موعظه می کند و در لحظات آخر هم به دنبال سعادت آنان است و زیباتر و دلنشین تر آنجاست که با نوجوانان و جوانان و اصحاب خویش سخن میگوید و به دنبال آن است که خود ایشان راه شهادت برگزینند.

جمله ی معروفی ست از ایشان که فرمودند:

الناس عبید الدنیا و الدین لعق على السنتهم یحوطونه ما درت معایشهم فاذا محصوا بالبلأ قل الدیانون

مردم بندگان دنیایند و دین، تنها بر زبانشان جاری است، هنگامی که زندگیشان سرشار است دین گرایند ولی هنگامی که در تنگنای بحرانها قرار گرفتند دین داران واقعی اندک می گردند . 

بشر تا آنجا تابع قوانین دین است که راحتی و منافعش به خطر نیوفتد، و چون منفعت خویش در خطر ببیند صدایش بلند میشود که دین چرا سخت میگیرد.

تمام هنر دین این است که انسان را در اوج سختی به آرامش می رساند، و این با دنیا گرایی و حب دنیا داشتن منافات دارد دلبستگی دنیا مانع آرامش است.

حال عده ای که از پول نمی گذرند میتوانند از پل بگذرند؟!

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تا به حال انگشتتان را کف دست یک نوزاد شش ماهه قرار داده اید ، دقت کرده اید چقدر محکم آن را میگیرد؟!!

انشالله که دستان شش ماهه ی امام حسین(ع) انگشت دست شما را همین گونه بگیرد.

التماس دعا