سلام
تا به حال با شبکه های اجتماعی ایرانی سروکار داشتین ... شاید فیسبوک یا گوگل پلاس رو تجربه کرده باشین ... اما چند سالی هست که شبکه های اجتماعی فارسی با اهداف و جذابیت های خاص خود در حال ارائه خدمات به کاربران خودشون هستند ...
وبلاگ آقای بهبهانی که تعداد رو به فزونی گذاشته ی این شبکه ها رو نشون میده ... مزید بر علت شد تا وظیفه خودم بدونم وآسیب های این شبکه ها رو به شما عزیزان بشناسونم ...
شاید مهمترین آسیب این شبکه ها عادی شدن کاربران با یه سری رفتارهایی ست که این رفتارها در عالم حقیقی برایشان ناملموس و شاید غیر عادی باشد ...
... دوستان در این باره نظراتتون خیلی میتونه به من کمک بکنه ...
به نظر من هر وسیله ای هم خوبی و هم بدی داره
پس فقط نواس بدی شبکه های اجتماعی ُ نگاه کرد
و اما بعد!
من خودم به شخصه احساس میکنم که شبکه اجتماعی بوق در زندگیم ، در صحبت کرد نم ، در برخورد با اتفاقات روزمره ، و حتی در رفقام اثر گذاشته
اولین مشکلی که معمولا شبکه های اجتماعی دارن اینه که به شدت وقت گیرن
ینی 5 ساعت میشینی و اصن متوجه گذر زمان نمیشی
مشکل بعدی شبکه های اجتماعی مخصوصا شبکه های با کاربر کمتر اینه که افراد به همدیگر یه اطمینانی پیدا میکنن که کاذبه ولی واقعی به نظر میاد
این اطمینان تا جایی پیش میره که حتی دختری که با هیچ پسری (و بالعکس) تاکنون بیرون نرفته با کسی که تاحالا اصن ندیدش بیرون بره با همون اطمینان کاذب
البته من شبکه خاصی منظورم نیس
روابط بسیار احساسی در اکثر مواقع بین کاربران خاص بوجود میاد در حالی که اینجا دنیاییس مجازی
این روابط مخصوصا روی کسانی که اندکی مثبت هستن بیشتر تاثیر میزاره
در دنیای مجازی هیچ وقت افراد آنچه که هستن نیستن بلکه آنچه هستن که اطرافیان شان در شبکه میخواهن باشن
و افرادی هم که معمولا خودشان هستن اکثرا تنها هستن
و من چه بسیار تنفر دارم از آن قشر مقدس نما که در شبکه فلان فید ... و در جای دیگر آن دگری را
جلیل جان :)
امیدوارم بتونی معایب این دنیای مجازی ُ آنچنان که هست بیابی
ولی حقیقتا خوبی هایی هم دارد که اکثر بدی هایش را در چشم آدم کوچک میکند مخصوصا "شــــــــــبــــــــ ..."